Είσαι το κάτι άλλο!

Η οικογένεια Μπουρδόγλου.

Ο μπαμπάς στέλεχος και πολιτευτής των «Ανεξάρτητων Ελλήνων».

Η μαμά, θαυμάστρια και οπαδός του Πάνου Καμένου, και εθελόντρια αφισσοκολήτρια του κόμματος.

Ο μικρός Λαλάκης, που σήμερα ξεκινάει το σχολείο για πρώτη φορά, είναι αγχωμένος. Η πρώτη δημοτικού του φαίνεται βουνό… 

Οι γονείς του προσπαθούν πρωί πρωί να του δώσουν κουράγιο και δύναμη.

«Μη φοβάσαι Λαλάκη, μια χαρά θα τα πας. Άλλωστε εσύ είσαι κάτι το διαφορετικό. είσαι Έλληνας, είσαι  και Ανεξάρτητος...».

 

Το μεσημέρι που γυρνάει ο Λαλάκης από την πρώτη μέρα στο σχολείο, ο γεμάτος αγωνία μπαμπάς του τον ρωτάει: «πως τα πήγαμε αγοράκι μου, όλα καλά»;

«Ναι μπαμπά, αλλά δες τι έγινε: Μας ρώτησε η δασκάλα να πούμε την αλφαβήτα, και όλα τα παιδάκια την ήξεραν μέχρι τη μέση. Εγώ την είπα όλη»!

«Έτσι είναι ρε συ Λαλάκη, αφού είπαμε ότι εσύ ξεχωρίζεις, είσαι μέσα στους πολλούς, στους ανεξάρτητους, στους Έλληνες»!

Την επομένη το μεσημέρι, που ξαναγύρισε στο σπίτι ο Λαλάκης, τον ρωτάει η μαμά: «Πως πήγε σήμερα το σχολείο αγόρι μου»;

«Ρε μαμά, μας ζήτησε η κυρία να μετρήσουμε, και όλα τα παιδάκια μέτρησαν μέχρι το δέκα, εγώ όμως ήξερα να μετράω μέχρι το εκατό.».

«Αφού είπαμε ρε Λαλάκη, εσύ διαφέρεις. Εσύ είσαι του Καμένου…».

Την άλλη μέρα τα ίδια, όλα τα παιδάκια ήξεραν μόνο την πρωτεύουσα της Ελλάδας, αλλά ο Λαλάκης ήξερε και δυο τρεις ακόμη.

Όπως όλα έδειχναν, ο Λαλάκης ήταν προχωρημένος μαθητής, προορίζονταν για σπουδαία πράγματα, και σύμφωνα με τους γονείς του αυτό οφείλονταν στο ότι ήταν μεγαλωμένος μέσα σε περιβάλλον που απέπνεε ελληνισμό, και ανεξαρτησία.

Εν ολίγοις, η μαθησιακή του πρωτοπορία του βασίζονταν στο ότι ο Λαλάκης ήταν ένας από τους πολλούς, και ανεξάρτητους Έλληνες, όπως η Κουντουρά ένα πράγμα.

Την τελευταία όμως ημέρα της εβδομάδας, ο Λαλάκης γύρισε στο σπίτι προβληματισμένος.

«Τι έπαθες Λαλάκη»; Τον ρωτούσε η μαμά του, αλλά σφίγγα ο Λαλάκης. Είχε κλειστεί στον εαυτό του.

Μόλις επέστρεψε στο σπίτι ο μπαμπάς, πήρε τον Λαλάκη παράμερα και τον ρώτησε τι έχει;

«Βρε μπαμπά, να σου πω, ήρθαν σήμερα κάτι νοσοκόμες να μας εξετάσουν, και να μας κάνουν εμβόλια..».

«Ε, και»; Ρώτησε με αγωνία ο μπαμπάς.

«Να, μας είπαν να βγάλουμε τα ρούχα μας και να μείνουμε γυμνοί..»

«Ε, και, λέγε μετά τι έγινε»;

«Ε, να, όλα τα υπόλοιπα αγοράκια είχαν ένα μικρό τσουτσουνάκι τόσο δα, και εμένα το δικό ήταν τεράστιο! Τρόμαξαν οι νοσοκόμες»!

«Έλα ρε συ Λαλάκη, αυτό ήταν; Αφού τα έχουμε πει, εσύ διαφέρεις. Ανήκεις στους Ανεξάρτητους Έλληνες. Δεν είσαι τυχαίος. Είσαι προχωρημένος… 

Άλλωστε είσαι και δεκαεφτά χρονώ παλικάρι…».

Μάριος Αντύπας