2.12.12

Η αποψινή μας μουσική

Μια αγαπημένη μελωδία για απόψε από τον TopGunZ. Απολαύστε Μανώλη Λιδάκη...

Τέρμα η μοναξιά στο διάστημα;


Δεν υπάρχει μεγαλύτερη μοναξιά, από αυτήν του  αστροναύτη στο διάστημα.
Το διάστημα είναι αχανές, είναι μαγευτικό, είναι περιπετειώδες, αλλά έχει και πολύ μοναξιά…


Οι πρόστυχες συκοφαντίες καταρρέουν!


Σε αυτή τη χώρα τσίρκο που ζούμε, επόμενο είναι να κυριαρχούν οι τσιρκολάνοι.
Τα καρακατσουλιά. Και  σε όλους σχεδόν τους τομείς.
Και όλοι οι υπόλοιποι να τους χαζεύουμε, και πολλοί μάλιστα να τους χειροκροτούμε κιόλας.


Έχουμε, λέει, δημοκρατία, και άρα και ισονομία.
Όλοι είμαστε ίσοι απέναντι στο κράτος, τόσο στα δικαιώματα, όσο και στις υποχρεώσεις.

Τι μαθαίνει κανείς;


Τι μαθαίνει κανείς διαβάζοντας τον κυριακάτικο τύπο!
Τι ωραίες καταστάσεις…
Και δεν μιλάω για τα σοβαρά, αυτά περί την οικονομία, την κρίση, την διαπλοκή, και το νέο φορολογικό.
Όχι.

Μιλάω για τις σαχλαμάρες του πολιτικού κόσμου, που εν μέσω κρίσης, έρχονται να αντικαταστήσουν τις άλλες, εκείνες δηλαδή των πάλαι ποτέ μαϊντανών του λάιφ στάιλ.

Το μέλλον των φαρμάκων.


Πολλά φάρμακα βλάπτουν στην υγεία.
Τα ΜΜΕ όλου του κόσμου, συχνά περιγράφουν ιστορίες με φάρμακα «δολοφόνους», αφού το όλο θέμα είναι πιασάρικο.
Στην πραγματικότητα όμως, αν και το ζήτημα των βλαβερών παρενεργειών των φαρμάκων είναι σοβαρό, τα πλεονεκτήματα τους είναι πολύ περισσότερα.

 
Πολλά σκευάσματα που θεωρούνται ιδιαίτερα επικίνδυνα, χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση θανατηφόρων ασθενειών (καρκίνος, HIV, φλεγμονώδης αρθρίτιδα, κλπ) επειδή τελικά βοηθούν περισσότερο από όσο βλάπτουν. Για αυτό, και όταν μιλάμε για τα φάρμακα, θα πρέπει να ζυγίζουμε τα οφέλη με τις συνέπειες.
Αυτό το μήνυμα όμως είναι δύσκολο να περάσει στο κοινό.

Τζίφος η (πράσινη) δουλειά…


Θυμόσαστε τα μεγαλεπήβολα σχέδια του ΓΑΠ και της τότε κυβέρνησής του για «πράσινη ανάπτυξη», για ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, για μεγαλειώδεις επενδύσεις, και άλλα τέτοια φληναφήματα;


Όπως και σε κάθε άλλο τομέα, έτσι και σ’ αυτόν, το Πασόκ αποδείχτηκε ολίγιστο.
Και ερχόμαστε σήμερα, που καιγόμαστε για επενδύσεις και ανάπτυξη, να διαχειριστούμε τα απόνερα του πράσινου  μπάχαλου, που άφησε πίσω του το χάος.

Το μέλλον … ήρθε;


Το 1969, οι απόψεις των ειδικών για το πώς θα διαμορφωθεί το μέλλον ήταν ενδιαφέρουσες.
Στο ζήτημα της εργασίας, οι προβλέψεις ήθελαν τον μελλοντικό υπάλληλο γραφείου (του 21ου αιώνα), να διαθέτει δική του γραφομηχανή, φωτοτυπικό μηχάνημα, αλλά και video recorder.

 
Άλλοι προέβλεπαν ακόμη πιο προχωρημένο εργασιακό περιβάλλον, με τους υπαλλήλους να μπορούν να πραγματοποιούν τηλεφωνικές κλήσεις μέσω της τηλεόρασης, και να διαθέτουν ένα είδος tablet Η/Υ στα οποία θα μπορούσαν να γράφουν με υπέρυθρα στυλό.