Μήπως ήρθε η ώρα να σφίξουν τα λουριά;

Ο πολιτισμός ως έννοια είναι σχετικός.

Όπως σχετική είναι και η έννοια της ηθικής.

Αυτό που κάποτε θεωρούνταν πολιτισμένη συμπεριφορά, σήμερα είναι απλά απανθρωπιά.

Αυτό που κάποτε ήταν ηθικό, σήμερα μπορεί και να διώκεται ποινικά.

Για του λόγου το αληθές μη πάτε πολύ μακριά. Διαβάστε απλά την Παλαιά Διαθήκη, και θα καταλάβετε τι θέλω να πω.

Μάλιστα, όλα τα παραπάνω δεν είναι μόνο σχετικά σε σχέση με τον χρόνο, αλλά και σε σχέση με την γεωγραφία.

Αυτό που είναι ηθικά αποδεκτό και νόμιμο στη Σομαλία, μπορεί να αποτελεί ποινικό αδίκημα στη Δανία. Και πάει λέγοντας….

Και αφού είναι σχετικές οι παραπάνω έννοιες, επόμενο είναι να είναι σχετική και η αντίληψη περί σωφρονισμού.

Τα τελευταία (κυρίως) εκατό χρόνια, οι κοινωνίες δεν τιμωρούν τα παραβατικά τους μέλη αλλά τα σωφρονίζουν. Ειδικά οι λεγόμενες πολιτισμένες και αναπτυγμένες.

Ή έτσι τουλάχιστον λένε…

Και επειδή η χώρα μας ήταν ανέκαθεν προπύργιο της ανθρωπιάς, του φιλότιμου, της ηθικής, σε πολλά σημεία η νομοθεσία μας είναι δυο τρία κλικ μπροστά από αυτές των άλλων (αναπτυγμένων) χωρών.

Μόνο που τα πράγματα είναι ρευστά, οι κοινωνίες δυναμικές, και οι συνθήκες  αλλάζουν.

Έτσι λοιπόν βρεθήκαμε ως κοινωνία να αντιμετωπίζουμε ένα πρωτόγνωρο κύμα εγκληματικότητας, λαθρομετανάστευσης, και παραβατικής συμπεριφοράς, χωρίς να διαθέτουμε το ανάλογο νομικό υπόβαθρο για να αντεπεξέλθουμε στη νέα αυτή σκληρή πραγματικότητα.

Λίγο ο έμφυτος ανθρωπισμός μας, λίγο οι αριστερές μας ιδεοληψίες, και λίγο τα 20 και βάλε χρόνια του Πασόκ που όλα τα διέλυσαν, φτάσαμε σε σημείο να έχουμε την πιο χαλαρή σωφρονιστική αντιμετώπιση για σκληρούς και μη κακοποιούς, που σε άλλες χώρες δεν θα έβλεπαν ξανά το φως του ήλιου.

Τα ισόβια είναι 20 χρόνια, και τα διάφορα άλλα αδικήματα απλά σημαίνουν 5- 8 χρονάκια στη φυλακή, αν ποτέ τελεσιδικίσει η υπόθεση.

Και έστω ότι κάποιος όντως μπαίνει στη φυλακή.

Εκεί απολαμβάνει την τηλεόρασή του, τα κινητά του, τις συνεντεύξεις, ακόμη και βόλτες με ελικόπτερο αν το θελήσει.

Ένα μάλιστα από τα παράλογα του συστήματος που ποτέ μου δεν μπόρεσα να καταλάβω είναι οι άδειες που δίνονται στους κρατούμενους, με ρυθμό πολυβόλου.

Δεν είμαι ούτε νομικός ούτε φιλόσοφος, αλλά η κοινή μου λογική μου λέει ότι ο μπαμπούλας της φυλακής λειτουργεί αποτρεπτικά επειδή ο εν δυνάμει εγκληματίας θα το σκεφτεί καλά και δεν θα ρισκάρει την ελευθερία του διαπράττοντας κάποιοι αδίκημα.

Αυτό ίσως ισχύει αλλού, αλλά όχι στην φιλάνθρωπη Ελλάδα, όπου ακόμη και φόνο εκ προμελέτης να έχεις κάνει, ακόμη κι αν κατά τύχη συλληφθείς, ακόμη κι αν καταδικαστείς σε ισόβια (20 χρόνια), εσύ θα μπορείς κάθε τόσο να βγαίνεις με άδεια…

Οπότε ποιος κακός θα μασήσει;

Και αν προσθέσουμε και το γεγονός ότι οι μισοί τουλάχιστον δραπέτες κακοποιοί είναι δραπέτες επειδή δεν γύρισαν από την άδεια, τότε εύκολα αναρωτιέμαι προς τι ο εν λόγω θεσμός;

Για παράδειγμα, στη χθεσινή απόπειρα απόδρασης με ελικόπτερο από τις φυλακές Τρικάλων, για μια ακόμη φορά ο ένας από τους καλασνικοφόρους δράστες ήταν  υπήκοος Αλβανίας που είχε παραβιάσει άδεια από τις φυλακές Δομοκού, όπου εξέτιε πολυετή ποινή για ναρκωτικά.

Δηλαδή, έρχονται τα διάφορα φρούτα από κάθε μέρος του κόσμου για να ζήσουν το όνειρο της εγκληματικότητας στη χώρα μας, σκοτώνοντας, ληστεύοντας, και βιάζοντας, και αν ποτέ συλληφθούν και καταδικαστούν, τότε εμείς οι φιλεύσπλαχνοι τους δίνουμε και άδεια, ελευθέρας για απόδραση δηλαδή, προκειμένου να ξανακάνουν τα ίδια.

Ακόμη και οικονομοτεχνικά να το βλέπαμε, σε περιόδους ύφεσης, οι ανθρωποώρες που χαραμίζει η αστυνομία για να ξαναπιάσει όλους εκείνους που έπιασε και οδήγησε σε καταδίκη κοστίζουν χρήματα.

Μήπως λοιπόν ήρθε επιτέλους η ώρα να αναθεωρήσουμε την ανθρωπιά που επιδεικνύουμε απέναντι σε απάνθρωπους τσόγλανους;

Μήπως ήρθε επιτέλους η ώρα να σφίξουν τα λουριά, τουλάχιστον στους αποδεδειγμένα κακούς;

Strange Attractor