16.3.13

Τα ξερά μαζί με τα χλωρά….


Αυτή η ιστορία με τους «επίορκους», πέρα από το πιασάρικο του θέματος, έχει και κάποιο βάθος.
Αγγίζει τον πυρήνα της νεοελληνικής τσαπατσουλιάς, και άπτεται σοβαρών ζητημάτων ατομικών κ.ά. δικαιωμάτων, η αντιμετώπιση των οποίων κάνει τη χώρα μας να είναι αυτή που είναι, και που μια ζωή τρέχει να προλάβει καταστάσεις που όμως οι «κουτόφραγκοι» έχουν λύσει προ πολλού.

 
Εν ολίγοις είναι ένα από όλα αυτά που μας κάνουν να μοιάζουμε με μπανανία, και όχι με συντεταγμένο ή ευνομούμενο σύγχρονο κράτος της Δύσης.



Κανείς δεν διαφωνεί, και πρώτος εγώ, με το να απολύονται πάραυτα όλα τα τρωκτικά, τα λαμόγια, και οι απατεώνες του δημοσίου.
Κάτι που προβλέπεται άλλωστε τόσο από τον παλιό όσο και από τον νέο δημοσιοϋπαλληλικό κώδικα.
Έχω γράψει ουκ ολίγες φορές για την απέχθεια που αισθάνομαι για το ελληνικό δημόσιο, και στο οποίο όσοι γνωρίζουν ξέρουν πολύ καλά πως το ποσοστό αυτών που το κρατούν όρθιο είναι βία βία ένα 20-25%.
Οι υπόλοιποι είδαν φως και μπήκαν, και εκμεταλλευόμενοι την εγγενή ατιμωρησία που υπάρχει (για πολλούς λόγους) απλά υπάρχουν, ενώ αρκετοί μάλιστα προκαλούν και μεγάλη ζημιά.
Η μεγαλύτερη ζημιά που προκαλούν οι άχρηστοι είναι ότι η επιβίωση, επικράτηση, ακόμη και η ανάδειξή τους, κάνει όλους τους υπόλοιπους (που θέλουν να προσφέρουν) να αδρανούν, αφού ως γνωστόν ένα σάπιο μήλο αρκεί για να χαλάσουν όλα τα μήλα στο βαρέλι.
Η λύση όμως δεν είναι το πονάει κεφάλι κόβει κεφάλι.
Υπάρχουν οι κανόνες αλλά και οι θεσμοί, για να απολυθούν όλοι αυτοί που παρανόμησαν, ή που χρησιμοποιούν τη θέση τους για αλλότριους σκοπούς.
Αρκεί να έχει αποδειχτεί η παρανομία τους.
Και πως γίνεται αυτό σήμερα;
Γίνεται, αν ποτέ γίνει, μετά από πολλά χρόνια, όταν μετά από ΕΔΕ, από ποινικές διώξεις, δίκες, εφέσεις, κλπ τελεσιδικίσει κάποτε η καταδικαστική απόφαση.
Αν και πάλι υπάρχουν κάποια παραθυράκια, με αποτέλεσμα (όπως μάθαμε) ακόμη και καταδικασμένοι για φόνο δημοτικοί υπάλληλοι να συνεχίζουν να αμείβονται κανονικά!!!!
Η λύση λοιπόν είναι να επιταχυνθούν όλες αυτές οι διαδικασίες, ώστε η τελική καταδίκη να έρχεται σε σχετικά εύλογο χρονικό διάστημα, να ακολουθεί η αυτόματη απόλυση, και από κει και πέρα ας πρόσεχε ο κάθε επίορκος.
Ο πραγματικός όμως επίορκος…
Διότι με βάση  τα τελευταία ισχύοντα, αυτό που βλέπουμε είναι μια (ακόμη και συνταγματική) εκτροπή.
Δεν είμαι νομικός, αλλά ακόμη κι εγώ γνωρίζω για το περίφημο τεκμήριο της αθωότητας.
Αυτό δηλαδή που καταργείται πλέον στην πράξη.
Διότι όπως έχουν σήμερα τα πράγματα, όλοι ανεξαιρέτως οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι εν δυνάμει «επίορκοι».
Και για να τεθούν σε διαθεσιμότητα, αργία, ή και για να απολυθούν, αρκεί μια οποιαδήποτε μήνυση από τον οποιονδήποτε, επί παντός του επιστητού!
Υπάρχουν για παράδειγμα υπάλληλοι, που λόγω της φύσης του αντικειμένου τους έρχονται σε καθημερινή επαφή με τους εξαγριωμένους πολίτες, και υφίστανται εκτός από λεκτική και μη κακομεταχείριση, ακόμη και μηνύσεις ή αγωγές.
Σήμερα λοιπόν, όπως έχουν τα πράγματα, όποιος υπάλληλος παραπεμφθεί υπηρεσιακά ή δικαστικά για το οτιδήποτε, ακόμη και για κάτι εκτός υπηρεσίας (π.χ. μηνύθηκε από απατημένο σύζυγο, ή από κάποιον που δεν τον χωνεύει) τίθεται αυτόματα σε καθεστώς αργίας και αργότερα απολύεται.
Αυτόματα!
Ακόμη κι αν είναι εντελώς αθώος.
Σκεφτείτε το λίγο.
Εν ολίγοις, πρόκειται για μια απαράδεκτη αποστροφή, κάθε έννοιας ευνομίας, που τώρα κιόλας θα πρέπει να καταργηθεί.
Αλλιώς, εκτός από τον φόβο που θα διέπει όλους τους δημοσίους υπαλλήλους ανεξαιρέτως, πολλοί θα είναι αυτοί που (εξαιτίας του φόβου) θα προχωρήσουν σε μια άτυπη λευκή απεργία, κατεβάζοντας τα μολύβια, και δυσχεραίνοντας περαιτέρω την γενική δυσλειτουργία του δημοσίου.
Ναι, να τιμωρηθούν αυστηρά οι κοπρίτες, και δόξα τον Θεό, στο δημόσιο υπάρχουν άφθονοι.
Άλλα όχι πήραμε μια χατζάρα και κόβουμε κεφάλια, δεξιά και αριστερά, καταργώντας το τεκμήριο της αθωότητας που μας πήρε ως πολιτισμό αρκετούς αιώνες για να το κατοχυρώσουμε.
Απευθύνω λοιπόν έκκληση στον πρωθυπουργό, να το πάρει αυτός επάνω του, και να δώσει λύση, αφού όπως φαίνεται χωρίς τις δικές του παρεμβάσεις τίποτα δεν γίνεται.
Αλλιώς, αν συνεχίσει αυτή η κατάσταση, ο μόνος που βγαίνει κερδισμένος είναι ο Σύριζα, και ίσως και ο υπουργός κ. Μανιτάκης.
Αυτό θέλουμε;

Strange Attractor

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου