The Great Gatsby.

Σκηνοθεσία:   Baz Luhrmann
Ηθοποιοί:    Leonardo DiCaprio, Tobey Maguire, Carey Mulligan, Joel Edgerton, Elizabeth Debicki, Isla Fisher, Jason Clarke

Το βιβλίο “The Great Gatsby”, το οποίο πραγματεύεται την ιδέα του μεγάλου Αμερικανικού Ονείρου, γράφτηκε το 1925, από τον Αμερικανό συγγραφεά F. Scott Fitzgerald.

Πολλά έχουν γραφτεί και ειπωθεί για το συγκεκριμένο βιβλίο, το οποίο έχει ως κεντρικές ιδέες του τον έρωτα, το πάθος, τον ιδεαλισμό, την κοινωνική αναταραχή και παρακμή, την υπερβολή, τα πλούτη, την άρνηση για αλλαγή, κ.ά.

Στην αρχή θεωρήθηκε “αποτυχημένο”, πουλώντας λιγότερο από 20.000 αντίτυπα (ο ίδιος ο Fitzgerald πέθανε το 1940 νομίζοντας πως ήταν ένας αποτυχημένος συγγραφέας).

Με την πάροδο του χρόνου όμως απέκτησε μία υστεροφημία τεράστια, με αποτέλεσμα μέσα σε 20 χρόνια να θεωρείται ένα τεράστιο λογοτεχνικό κληροδότημα και μέχρι σήμερα ένα από τα καλύτερα κλασσικά βιβλία όλων των εποχών. 

Ο Gatsby μεταφέρεται στη μεγάλη οθόνη (για 5η φορά στην ιστορία του), αυτή τη φορά από τον Αυστραλό σκηνοθέτη Baz Luhrmann, και το αποτέλεσμα είναι άκρως αμφιλεγόμενο. 

Η υπόθεση της ταινίας είναι η εξής: “Ο πρώην χρηματιστής και νυν τρόφιμος νευρολογικής κλινικής Nick Carraway (Tobey Maguire), αφηγείται τις ξένοιαστες ημέρες του στο Long Island του 1922, και τη γνωριμία του με τον γοητευτικό όσο και μυστηριώδη μεγιστάνα Jay Gatsby (Leonardo DiCaprio).”

“Style over substance”. «Το στυλ κυριαρχεί της ουσίας».

Μία από τις αγαπημένες μου φράσεις, που στην προκειμένη περίπτωση ταιριάζει γάντι. 

Το στήσιμο της ταινίας, η φωτογραφία, το ντεκόρ και τα κοστούμια, είναι όλα αριστουργηματικά.

Το “The Great Gatsby” λάμπει, και τα 1920’s ζωντανεύουν μπροστά στα μάτια μας.

Η τολμηρή & σύγχρονη μουσική (καλλιτέχνες όπως Jay-Z, Fergie, Lana Del Rey, Beyoncé, André 3000, και η αγαπημένη μου Florence Welch) κολλάει γάντι στην εποχή της χλιδής και της σπατάλης, λίγα χρόνια πριν το μεγάλο κραχ του ‘29. 

Η σκηνοθεσία διά χειρός Luhrmann είναι κλασσική, και οι ερμηνείες από όλο το cast (DiCaprio, Maguire, Mulligan, Edgerton) εκπληκτικές.

Όλα είναι εξαιρετικά σε υπερβολικό βαθμό. 

Το πρόβλημα όμως είναι το εξής: Όλα αυτά τα εξαιρετικά/φανταχτερά γεγονότα "βαραίνουν" το σενάριο, το οποίο προσπαθεί μάταια να σταθεί στο ύψος του λογοτεχνικού βιβλίου του Fitzgerald.

Ο Gatsby σε θαμπώνει, σε τυφλώνει, και στο τέλος όλα αυτά είναι μόνο ένα περιτύλιγμα.

Δεν υπάρχει ίχνος συναισθήματος ή εμβάθυνση των χαρακτήρων.  

Η ταινία είναι αναμφίβολα ένα πολύ φιλόδοξο εγχείρημα, και μόνο ο σκηνοθέτης Baz Lurhmann ("Romeo + Juliet", "Moulin Rouge!", "Australia") θα μπορούσε να γυρίσει το "The Great Gatsby" τόσο εκθαμβωτικά, όμως πολύ φοβάμαι πως η ταινία δε θα αγγίξει πολλούς σινεφίλ, καθώς δεν ακουμπά ποτέ τον πυρήνα του βιβλίου, με αποτέλεσμα να μη σε αφήνει ποτέ να κατανοήσεις τα διλήμματα των πρωταγωνιστών. Δεν μπορείς να ταυτιστείς με τους ήρωες, παρά μόνο να θαυμάσεις το πλούσιο “eye-candy” της ταινίας. 

Η ταινία έχει διχάσει τους φαν του βιβλίου, κοινό και κριτικούς (49% στο Rotten Tomatoes, και «τετραγωνάκια» (0/5) καθώς και «5 αστεράκια» (5/5) πέφτουν βροχή από όλους).

Ακόμα και εγώ ο ίδιος δεν ξέρω αν μου άρεσε εν τέλει η ταινία ή όχι.

Τα συναισθήματα που μου άφησε ήταν ανάμικτα.

Watch it and judge for yourselves, fellas!

“Love it or hate it”, όμως, περιέχει τον Leonardo DiCaprio σε έναν από τους καλύτερους ρόλους της καριέρας του.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 2.5 στα 5

Thessaloniki Arts & Culture