Η Σαλονίκη να κερδάει…

Όσοι παρακολουθούν τα διάφορα που έχω γράψει κατά καιρούς, θα έχουν αντιληφτεί ότι πάνω απ όλα είμαι φυσιογνωμιστής και προσωπολάτρης, ειδικά όταν πρόκειται για πρόσωπα εγνωσμένης αξίας.

Και μέσα σε αυτή την αρρωστημένη προσωπολατρεία μου, υπάρχουν μερικές περιπτώσεις ανθρώπων, τους οποίους θαυμάζω ιδιαίτερα, και για τους οποίους … ξεβρακώνομαι πάραυτα αν μου το ζητήσουν.

Μιλάω για άτομα σαν την Έλενα Ράπτη, αυτό το λαμπρό μυαλό του κοινοβουλίου μας, την Εύα Καϊλή, την απόλυτη στοχάστρια, τον Γιώργο Πάντζα, τον πιο ολοκληρωμένο πολιτικό φιλόσοφο (και όχι μόνο) της γενιάς μας, την κα Κουντουρα (τα λόγια είναι περιττά), τον Χάρη (δια τούτο λέγω) Καστανίδη, και φυσικά τον σούπερ ντούπερ statesman και μελλοντικό σωτήρα μας, τον γλωσσομαθή Αλέξη…

Όλοι αυτοί όμως  οι παραπάνω, που όντως κάνουν την διαφορά, αποδεικνύοντας ότι οι πολιτικοί δεν είναι όλοι ίδιοι, και πως μερικοί είναι πραγματικά… αλλού, δεν πιάνουν μία μπροστά στον πολιτικό άνδρα που προσωπικά έχω χαρακτηρίσει «αναγεννησιακό», αφιερώνοντάς του πριν από λίγο καιρό αυτό εδώ το άρθρο, δηλαδή τον ευρωβουλευτή μας Κρίτωνα Αρσένη.

Αυτόν τον φλογερό νέο με τα μακριά μαλλιά, που σταλμένος στις εσχατιές της βάρβαρης Ευρώπης, όχι μόνο μας εκπροσωπεί επάξια, όχι μόνο αποδεικνύει στους βελανιδοφάγους τι σημαίνει Ελλάς, αλλά κάνει και την υπέρβαση, άλλοτε φροντίζοντας για την μη διατάραξη των φαλαινών, και γενικά του οικοσυστήματος του Αιγαίου, και άλλοτε αποκαλύπτοντας ύπουλες συνομωσίες, όπως αυτή που κρύβονταν πίσω από την άνανδρη επίθεση του χουνταίου Σαμαρά στη Χρυσή Αυγή!

Αποδεικνύοντας με το παραπάνω ότι όντως πρόκειται περί ενός σύγχρονου homo universalis, στα πρότυπα του Λεονάρντο Ντα Βίντσι, ο οποίος όμως δεν ήταν πολιτικός, και αν ήταν θα ήταν κάπως σαν τον Κρίτωνα.

Και όλα αυτά τα θυμήθηκα σήμερα διαβάζοντας ετούτη εδώ την μικρούλα είδηση, που αν αληθεύει αλλάζει τα πολιτικά δεδομένα, σύμφωνα με την οποία (και μακάρι να αληθεύει), ο Κρίτωνας σκέφτεται σοβαρά να παρατήσει τις Βρυξέλλες και τα Στρασβούργα, και να γυρίσει πίσω προκειμένου να προσφέρει όλη τη συσσωρευμένη τεχνογνωσία και πολιτική του πείρα στον λαό της Θεσσαλονίκης, ως υποψήφιος δήμαρχος της πόλης!

Κάνοντας την καρδιά πέτρα, ο σύγχρονος αυτός Τσε των Βρυξελλών, αφού ξεμπρόστιασε το φαύλο πολιτικό σύστημα της ΕΕ μέσα στην ίδια τη  φωλιά του, πήρε την δύσκολη απόφαση να επαναπατριστεί, με μόνο σκοπό την υπηρεσία του προς όφελος της συμπρωτεύουσας.

Μια συμπρωτεύουσα η οποία από  δεκαετίες έχει μπει στο περιθώριο, χάρη στους κατά καιρούς ανίκανους και ανάξιους δημοτικούς της άρχοντες, και η οποία όμως θα αναγεννηθεί από τις στάχτες της, αν όντως οι φήμες περί Κρίτωνα ισχύουν.

Προσωπικά, μακάρι να ισχύουν.

Διότι τέτοιους ανθρώπους έχει ανάγκη  ο τόπος.

Κα αν δεν ήμουν Θεσσαλονικιός, οπότε και με συμφέρει (ιδιοτελώς) η δημαρχία ενός Κρίτωνα, θα έλεγα όχι!

Διότι τέτοιου μεγέθους πολιτικοί άνδρες δεν θα έπρεπε να χαραμίζονται σε μικρά μέρη.

Είναι σαν να παίζει ο Μέσι στην Ασπίδα Κάτω Παζαρούδας!

Δεν θα ήταν κρίμα;

Ως Θεσσαλονικιός όμως, τον θέλω τον Κρίτωνα στη πόλη μου, και να πα να γ…..ουν οι υπόλοιπες πόλεις!

Η Σαλονίκη να κερδάει … ή αλλιώς Κρίτωνα θέλομεν, κι ας τρώγωμεν και πέτρες!

Strange Attractor ... χικ…

ΥΓ- Ακόμη και ο Πετράν ο Κωστόπουλος, που επίσης θαυμάζω χρόνια τώρα, έχει μόνο καλά λόγια να πει για τον Κρίτωνα (εδώ).

Τον Κρίτωνα, που έχει ξεπεράσει προ πολλού τον πολιτικό του μέντορα ΓΑΠ, αποδεικνύοντας και αυτός, ότι η πολιτική τελικά δεν είναι παρά ένα παιχνιδάκι, όταν κάποιος έχει άφθονη νοημοσύνη…