27.11.13

Το δίκιο του Αδώνιδος…



Τις τελευταίες μέρες παρακολουθούμε μια σύγκρουση εκτός ορίων μεταξύ του Υπουργού Υγείας, Άδωνι Γεωργιάδη, και του ΣΥΡΙΖΑ.
Χθες μάλιστα πήρε θέση και ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, χωρίς πάντως να αγγίζουμε την ουσία του θέματος.



Ποιο είναι το θέμα; 
Σήμερα έρχεται στη Βουλή τροπολογία του Υπουργείου Υγείας τροπολογία με την οποία μειώνεται η τιμή 6.000 φαρμάκων.
Την τελευταία εβδομάδα λαμβάνει χώρα ένα ανεπανάληπτο πινγκ-πονγκ μεταξύ κυβέρνησης και ΣΥΡΙΖΑ, αναφορικά με το ποιος τα έχει πιο καλά με τη διαπλοκή και ποιος υπερασπίζεται τα συμφέροντα των φαρμακοβιομηχάνων.


Ούτε γιατρός είμαι, ούτε φαρμακοποιός.
Για τις ανάγκες του ρεπορτάζ αναγκάζομαι να ασχοληθώ με ένα θέμα το οποίο δεν κατέχω.
Με βοήθησε όμως ένας ειδικός.
Διάβαζα χθες το βράδυ στο Facebook το εξαιρετικά διαφωτιστικό post του φαρμακοποιού και πρώην Νομάρχη Χανίων, κ. Γρηγόρη Αρχοντάκη, ο οποίος εξηγούσε το καθαρά πρακτικό θέμα της εν λόγω τροπολογίας.
Θα προσπαθήσω να το μεταφέρω με όσο το δυνατόν πιο κατανοητό τρόπο.
Όπως εξηγεί ο κ. Αρχοντάκης, η τιμή του φαρμάκου στην αγορά καθορίζεται από το κράτος και λαμβάνονται υπ’ όψιν παράγοντες όπως η πατέντα, η τιμή του ίδιου φαρμάκου σε άλλες χώρες της Ευρώπης κλπ.
Όταν όμως λήγει η πατέντα ενός φαρμάκου, το κράτος καθορίζει μία τιμή για όλα τα όμοια φάρμακα.
Έτσι, το γνωστό lozec-το πρωτότυπο-κυκλοφορεί με τιμή 10,86 ευρώ, ενώ όλα τα όμοια φάρμακα-περί τα 40-με μια τιμή της τάξης των 8,25 ευρώ.
Στην προκειμένη περίπτωση, το ασφαλιστικό ταμείο δέχεται την τιμή των 8,25 ευρώ-λογικά τη χαμηλότερη-, με αποτέλεσμα ο ασφαλισμένος να αγοράζει κατά κύριο λόγο ένα από τα 40 σκευάσματα.
Πώς θα καταφέρουν οι εταιρείες να κάνουν τον ασφαλισμένο να προτιμήσει το σκεύασμα τους;
Θα έρθει σε συνεννόηση με γιατρούς και φαρμακοποιούς, οι οποίοι θα συνταγογραφούν το εν λόγω φάρμακο, θα προσπαθήσει να το προωθήσει μέσω άμεσης και έμμεσης διαφήμισης και ούτω καθ’ εξής.
Αυτός είναι και ο ανταγωνισμός μεταξύ των εταιρειών, δεν πρόκειται δηλαδή για ανταγωνισμό της τιμής.
Τι θέλει να κάνει ο Υπουργός Υγείας;
Να προβεί σε μια δυναμική διατίμηση στην αγορά του φαρμάκου, με στόχο την αυτορρύθμιση της αγοράς.
Κατ’ αυτόν τον τρόπο, η εταιρεία παραγωγής θα καθορίζει την τιμή του φαρμάκου και το ασφαλιστικό ταμείο θα είναι δια νόμου υποχρεωμένο να καλύψει τα έξοδα μόνο για τα χαμηλότερα διατιμημένα φάρμακα.
Πρακτικά; Αν η εταιρεία παραγωγής επιλέξει να καθορίσει την τιμή του Χ φαρμάκου στα 5 ευρώ, τότε αυτή είναι η τιμή, την οποία πρέπει να ανταγωνιστεί μια άλλη φαρμακοβιομηχανία.
Και δια του νόμου της αγοράς, όποια φαρμακοβιομηχανία θέλει να έχει κέρδος θα πρέπει να προσφέρει χαμηλότερη ή ίση τιμή!
Συνεπώς, από τη νομοθετική ρύθμιση της τιμής προκύπτει τόνωση του ανταγωνισμού μεταξύ των εταιρειών αλλά και σημαντικό όφελος για το ελληνικό δημόσιο.
Θα δεχθώ πως δια της παρούσας τροπολογίας ζημιώνεται η ελληνική φαρμακοβιομηχανία.
Αλήθεια είναι, καθώς η συγκεκριμένη ρύθμιση θα ωθήσει τα κέρδη των λόγω βιομηχανιών προς τα κάτω.
Αυτές οι εταιρίες όμως θησαύρισαν τα τελευταία χρόνια εις βάρος των ασφαλισμένων, δια της τακτικής της υπερσυνταγογράφησης, κλείνοντας κρυφές συμφωνίες με γιατρούς και φαρμακοποιούς, οι οποίοι επί προμηθεία διέθεταν σκευάσματα των εταιρειών αυτών σε υπερβολικές ποσότητες.
Αντίθετα, ο ΣΥΡΙΖΑ επιλέγει τον προστατευτισμό σε μια υπερκορεσμένη αγορά, εις βάρος των υπερχρεωμένων ασφαλιστικών ταμείων.
Μιας και η ηγεσία του κόμματος δεν έχει τεκμηριώσει με συγκεκριμένα στοιχεία την εναντίωσή της στη συγκεκριμένη ρύθμιση, θα υποθέσω πως είναι απότοκος του στείρου «όχι σε όλα» που επιλέγει ως αντιπολιτευτική γραμμή η Κουμουνδούρου.
Μίλησα χθες με τον Υπουργό Υγείας, κ. Άδωνι Γεωργιάδη.
Μου εξήγησε πως το όφελος για τον προϋπολογισμό των ασφαλιστικών ταμείων υπολογίζεται περίπου στο μισό δισεκατομμύριο ευρώ, ενώ το όφελος για τους καταναλωτές προσδιορίζεται περίπου στα 120 εκατομμύρια ευρώ.
Συνολικό όφελος για το σύστημα και τους καταναλωτές στα 600 εκατομμύρια ευρώ. 
Σε μια περίοδο που γίνεται τεράστια προσπάθεια περιστολής των δαπανών, ε, με συγχωρείτε, βρίσκω απόλυτα τεκμηριωμένη την τροπολογία του Υπουργείου Υγείας, ακόμα και εις βάρος της φαρμακοβιομηχανίας, και απόλυτα παράλογη τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος αδυνατεί να υπερψηφίσει ακόμα και τα μέτρα που είναι κοινωνικά δίκαια και θα ευνοήσουν την τσέπη του καταναλωτή.
Το πιο σημαντικό κατ’ εμέ, είναι ότι στη νοοτροπία του Υπουργείου και του Υπουργού βλέπω μια προσπάθεια φιλελευθεροποίησης της αγοράς του φαρμάκου, με τελικό αποδέκτη της μείωσης τον ταλαιπωρημένο κατά τα τελευταία χρόνια ασφαλισμένο. Υιοθετείται μια τακτική δυναμικού ανταγωνισμού και ανοίγματος της αγοράς, μακριά από λογικές του παρελθόντος.
Δυστυχώς, η μείωση αφορά μόνο 6.000 σκευάσματα αλλά δυστυχώς υπάρχει νομικό κώλυμα για το σύνολο της αγοράς του φαρμάκου.
Έστω και έτσι όμως, η παρούσα τροπολογία είναι εξαιρετικά χρήσιμη για δύο αποδέκτες-τον ασφαλισμένο και τα ασφαλιστικά ταμεία, τα οποία σε απλά Ελληνικά, θα καλούνται να καταβάλλουν λιγότερα χρήματα, από αυτά που ούτως ή άλλως δεν διαθέτουν!
Αν ήμουν βουλευτής, σήμερα θα υπερψήφιζα την τροπολογία του Υπουργείου Υγείας και θα το έκανα εν πλήρει συνειδήσει και θα αναγνώριζα το δίκιο του Αδώνιδος.
Πολιτικά, με χωρίζουν μίλια από τον Υπουργό Υγείας, δεν έχω όμως κανένα πρόβλημα να του αναγνωρίσω πως κάνει σοβαρή δουλειά-από όσα ακούω από ανθρώπους του κλάδου.
Από την άλλη, στην Κουμουνδούρου διακρίνω μια αμηχανία και μια έλλειψη στρατηγικής.
Στο θέμα με τα φάρμακα εγκλωβίστηκαν και επέτρεψαν στην κυβέρνηση να τους βάλει πολύ εύκολα στα σχοινιά.
Αν θες να κυβερνήσεις, πρέπει μεν να εκμεταλλεύεσαι το momentum, στα αυτονόητα όμως καλείσαι να συναινείς.
Μια δανέζικη παροιμία λέει πως «αυτός που έχει δυνατότητα επιλογής, έχει άγχος».
Στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ, έχω την εντύπωση πως δεν έχουν μια σαφή στρατηγική αναφορικά με το φάσμα των επιλογών τους, με αποτέλεσμα το άγχος να μεγαλώνει. Ακόμα, όσο και να πεις, υπάρχει
 και το άγχος των δημοσκοπήσεων και η αδυναμία του κόμματος να περάσει μπροστά. Πολλά τα άγχη της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης…

Γιώργος Ευγενίδης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου