16.9.13

Crying Like a Man...



Απόψε σας παρουσιάζω ένα πραγματικά πολύπλευρο δημιουργικό ταλέντο, σε ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια όλων των εποχών…
Απολαύστε υπεύθυνα τον Joseph Arthur στο καταπληκτικό Crying Like a Man
S.A.



Υπενθύμιση: Το Ασανσέρ του Δημήτρη Ιατρόπουλου



Καθώς θα αρχίσει να πέφτει η νύχτα το βράδυ της Πέμπτης 19 Σεπτεμβρίου, και θα αναδεικνύονται τα πανέμορφα χρώματα της μαγευτικής Θεσσαλονίκης, ο Δημήτρης Ιατρόπουλος θα παρουσιάσει το νέο του βιβλίο "Το Ασανσέρ" (Εμπειρία - Εκδοτική), στο lounge bar Meli Melo απέναντι από το Μέγαρο Μουσικής, στη λεωφόρο Μαρίας Κάλλας.




Την Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου λοιπόν, νωρίς το βραδάκι, ο καλός φίλος μου, και σταθερός αναγνώστης του Ορθογράφου  Δημήτρης Ιατρόπουλος θα παρουσιάσει το  νέο του βιβλίο «Το Ασανσέρ» (Εμπειρία-Εκδοτική) στη Θεσσαλονίκη, στο γνωστό lounge bar Meli Melo στη Λεωφόρο Μαρίας Κάλλας, απέναντι από το Μέγαρο Μουσικής.
Έχουμε και λέμε...


Ο Σαμαράς και η Θεσσαλονίκη.



Εδώ και πολύ καιρό μια μεγάλη μου απορία, που την μοιράζονται και νεοδημοκράτες φίλοι μου, είναι το γιατί ο Σαμαράς «αποφεύγει» τη Θεσσαλονίκη.
Και μάλιστα όχι μόνο την αποφεύγει σε προσωπικό επίπεδο (παρουσία), αρκούμενος σε ταξίδια αστραπές όταν δεν μπορεί να κάνει αλλιώς, αλλά την αποφεύγει γενικώς.
Σαν να την έχει βάλει στην άκρη.




Με αποτέλεσμα να επικρατεί η εντύπωση ότι την έχει παραδώσει πολιτικά (άνευ όρων) στον Μπένυ και τους συν αυτώ.
Οι οποίοι κυριολεκτικά κάνουν ότι θέλουν, σαν να μη πέρασε ούτε μια μέρα από τότε που το Πασόκ ήταν κυρίαρχη δύναμη παντού.


Ο εφιάλτης που μεγεθύνεται.



Οι δημοσκοπήσεις, σχεδόν όλες, αναδεικνύουν έναν εφιάλτη.
Έτσι απλά, έναν εφιάλτη.
Και αυτός αποτυπώνεται με ιδιαίτερα υψηλά ποσοστά.
Ξεκινάνε από το 13 και φτάνουν στο 15%.



Παρακολουθώντας διαχρονικά τις μετρήσεις, θα διαπιστώνει κάποιος εύκολα πως ο εφιάλτης μεγεθύνεται.
Συνεχώς αυξάνει την επιρροή του στην ελληνική κοινωνία.
Λέγεται Χρυσή Αυγή και εκπροσωπεί ό,τι πιο αποκρουστικό υπάρχει αυτή την εποχή όχι απλώς στη χώρα μας, αλλά σε ολόκληρη την Ευρώπη.



Νικητές και χαμένοι στην υπόθεση της Συρίας.



Πριν από μερικούς μόλις μήνες η κυβέρνηση Ομπάμα, τουλάχιστον σε επίπεδο ρητορικής, στοχοποιούσε τον Άσαντ. Προετοιμάζοντας την ανατροπή του.
Σήμερα, με έναν διεστραμμένο τρόπο, τον θεωρεί εταίρο της.



Οι ΗΠΑ και η Συρία σκοπεύουν τώρα να συνεργαστούν, σε ένα απίθανο και φανταστικό στόχο, να καθαρίσουν αυτή τη βίαιη χώρα από τα χημικά όπλα.

Ο σοσιαλισμός των ηλιθίων…



Η πρόσφατη προσπάθεια αποκατάστασης του λαϊκισμού εκ μέρους μερικών διανοούμενων της αριστεράς έχει ενδιαφέρον, και δεν στερείται κάποιας αξίας (π.χ. ως πολεμική κατά του ελιτισμού).
Το δυστύχημα είναι ότι ως απόπειρα ιδεολογικής κάλυψης της αντιπολιτευτικής ρητορικής του «αντιμνημονιακού» στρατοπέδου στην Ελλάδα της κρίσης, και μάλιστα με αριστερή επιχειρηματολογία, είναι εντελώς εσφαλμένη, αν και απολύτως αναμενόμενη.




«Απολύτως αναμενόμενη» επειδή ο λαϊκισμός είναι το μόνο πράγμα που συνδέει τον (νεφελώδη έστω) αριστερό ριζοσπαστισμό του Τσίπρα με τον ακροδεξιό εθνικισμό του Καμμένου – με τον οποίο ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να αισθάνεται περισσότερη συγγένεια από ό,τι με οποιονδήποτε άλλον πολιτικό.
«Εντελώς εσφαλμένη» επειδή η ιδέα ότι τα σημερινά μας προβλήματα λύνονται εύκολα, αφού για αυτά δεν φταίνε παρά μια χούφτα πολιτικοί που πρόδωσαν τον λαό ξεπουλώντας τη χώρα σε ξένα συμφέροντα, είναι καθαρή αυταπάτη – και η καλλιέργειά της αδιέξοδη και καταστροφική.

Τα παιδιά θα την πληρώσουν…



Σε μετωπική σύγκρουση κυβέρνησης – αντιπολίτευσης εξελίσσεται η προαναγγελθείσα για την Δευτέρα απεργία μακράς διαρκείας καθηγητών και δασκάλων.




Μπορεί τα αιτήματα των λειτουργών στοιχειώδους και μέσης εκπαίδευσης να είναι πολλά, όμως δεν κυριαρχούν τα οικονομικά, αλλά η κινητικότητα και ο νέος νόμος για τις εξετάσεις στα λύκεια που ψηφίστηκε εσπευσμένα την περασμένη Δευτέρα από την Βουλή.

Θαύμα! Ο Αλέξης άγιασε…



Αγαπάει άραγε ο Τσίπρας τόσο πολύ τους ψηφοφόρους του που για χάρη τους ασπάστηκε τον Χριστιανισμό εκεί που δήλωνε άθεος;
Μήπως τους εξαπατά με επικοινωνιακά «τερτίπια»;
Μήπως τα πράγματα είναι πιο απλά;



Η σκηνή με τον Αλέξη Τσίπρα να ασπάζεται τον σταυρό κατά τον αγιασμό στον οποίο παραβρέθηκε στο πλαίσιο της επίσκεψής του στο 1ο ΕΠΑΛ Ν. Ιωνίας για την έναρξη της σχολικής χρονιάς ξένισε κι ενόχλησε πολλούς αριστερούς και σχολιάστηκε πότε με ειρωνεία, πότε με θυμό στα social media.
Οι αντίπαλοί του βρήκαν μια ευκαιρία να τον κατηγορήσουν για υποκρισία και ψηφοθηρική συμπεριφορά.