Κάποιοι θα πρέπει να μείνουν όρθιοι…

Η εικόνα της χώρας έξω είναι καλή, παρότι τον τελευταίο καιρό, με την αδόκιμη προσπάθεια της κυβερνήσεως να κερδίσει τις εντυπώσεις, ξεκίνησε τη διαδικασία απεμπλοκής από το μνημόνιο και το ΔΝΤ, με αποτέλεσμα εξαιρετικά αρνητικό για την οικονομία.

Ηταν ένα γερό μάθημα για μελλοντικούς προσεκτικούς χειρισμούς των προβλημάτων αυτών.

Είναι, βεβαίως, δεδομένο ότι η αντιπολίτευση παίζει αντιμνημονιακό παιχνίδι προς άγρα ψήφων.

Διότι, και τα μνημόνια να τελειώσουν, μένουν οι εφαρμοστικοί νόμοι, δηλαδή οι υποχρεώσεις της χώρας εξαιτίας των μνημονίων, τις οποίες πρέπει να τηρήσει. Αυτούς τους νόμους θα τους καταργήσει (ο Στρατούλης είπε «ναι») μόλις έρθει στα πράγματα ο ΣΥΡΙΖΑ;

Δεν υπάρχει πιο ανόητη, πρόχειρη και επικίνδυνη δήλωση από αυτήν.

Διότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν εκφράζεται με ενιαίο πολιτικό λόγο προς τα έξω -ενώ θα έπρεπε- και δε νομίζω ότι θα φτάσει στο σημείο αυτό.

Πάντως, η Ελλάδα μετά την πάροδο πέντε χρόνων αυστηρής λιτότητας, φτώχειας, λουκέτων, αυτοκτονιών, δεν φαίνεται να συνέρχεται.

Η μόνη διέξοδος είναι η ανάπτυξη, δηλαδή οι επενδύσεις, η δημιουργία θέσεων εργασίας, η εξασφάλιση ρευστότητας.

Ηδη τέσσερις τράπεζες, τις οποίες ελέγχει το Δημόσιο, δε φαίνεται να προχωρούν σε αντίστοιχες κινήσεις αναθερμάνσεως της οικονομίας, αν και πέρασαν επιτυχώς τις εξετάσεις της οικονομίας.

Πέρα από αυτό, κανείς δεν είναι διατεθειμένος να επενδύσει σε μία χώρα, όταν η αντιπολίτευση σε όλους τους τόνους απειλεί τους επενδυτές ότι θα τους διώξει από εδώ και μην τολμήσουν να υπογράψουν κάποια σύμβαση.

Διερωτώμαι με αυτά που διακηρύσσει ο ΣΥΡΙΖΑ, από πού περιμένει να προέλθει η ανάπτυξη.

Το μεν κράτος είναι πάμπτωχο, οι ξένοι δεν έρχονται να επενδύσουν, διότι απειλούνται από το ΣΥΡΙΖΑ, οι ιδιώτες ό,τι χρήμα είχαν, το εξαφάνισαν έξω. Ποιον, επιτέλους, θα φορολογήσει ο Τσίπρας για να σταθεί η χώρα στα πόδια της;

Το πρόβλημα της κρίσης, πάντως, δεν είναι ελληνικό, αλλά ευρωπαϊκό.

Τελευταία, ο Ρέντζι και ο Ολάντ άρχισαν επιτέλους να τρίζουν τα δόντιά τους για την ανόητη πολιτική της Μέρκελ, προκειμένου να χαλαρώσει την πολιτική της, να διοχετευτούν στην αγορά 300 δισ. ευρώ, ώστε να αναθερμανθεί η οικονομία, διότι με την τακτική των Γερμανών, της διαρκούς λιτότητας και πείνας, το ευρώ δεν έχει μέλλον, ούτε φυσικά και η Ευρωπαϊκή Ενωση.

Τελικά, είναι τόσο κοντόφθαλμοι ή έχουν στο μυαλό τους κάτι άλλο;

Η χώρα αυτή αιματοκύλισε τον 20ό αιώνα δύο φορές την Ευρώπη, τώρα τη δολοφονεί οικονομικά.

Κάποιοι πρέπει να σταθούν όρθιοι, γιατί αύριο θα είναι πολύ αργά.

Γιώργος Θ. Ιγνατιάδης

Αγγελιοφόρος