1.2.14

Ξυπνήστε....

Πάνος Τζαβέλας.
Αφιερωμένο από τον Στρέιντζ στον Τσε Ντουντούκα!






Ο επιτήδειος κος Ντουντούκας….



Αυτή η ιστορία με τον διάσημο πλέον νεαρό με την πλούσια αφάνα, που έγινε viral στο διαδίκτυο ως ο Τσε Ντουντούκας, έχει πολλαπλές αναγνώσεις, πέρα από την φαιδρότητα της επικαιρότητας.



Διότι μιλάμε για μια περίπτωση νέου, έστω και αναχρονιστική, που έχει να μας πει πολλά για το πώς συνεχίζει να πορεύεται η κοινωνία μας (και η νεολαία μας) στις αρχές του 21ου αιώνα….
Μια περίπτωση που αποτελεί ένα πρακτικό και υποδειγματικό παράδειγμα για κάποιον ανήσυχο σημερινό νέο, που θέλει να πάει μπροστά, χωρίς πολλούς κόπους.


Με εντολή Σαμαρά!



Όχι, αυτό το κείμενο δεν γράφτηκε με εντολή Σαμαρά.
Αποτυπώνει απλώς την απύθμενη υποκρισία του πολιτικού συστήματος και την μόνιμη μεμψιμοιρία μιας κοινωνίας που πάντα προτιμούσε να μένει περισσότερο σε παραπολιτικές αναλύσεις παρά στην ουσία των πραγμάτων.



Που, πως και πότε έδωσε εντολή ο Σαμαράς για να ληφθεί μια πρωτοβουλία και πως ορίζεται το όριο χρήσης της φράσης, ώστε να μην ενοχλεί όσους μάλλον δυσκολεύονται ακόμα και σήμερα να αποδεχτούν ότι τελικά ο Σαμαράς δεν έγινε απλά πρόεδρος της ΝΔ και πρωθυπουργός αλλά είναι κι αυτός που κατόρθωσε μέσα σε ενάμιση χρόνο να ολοκληρώσει τη δημοσιονομική προσαρμογή και οδηγεί τη χώρα στην αυτονόμηση από τη σκληρή μνημονιακή επιτήρηση.

Η απίστευτη αντιμνημονιακή απάτη που μας σερβίρουν…



Εδώ θα ολοκληρώσουμε την κουβέντα περί του ποια είναι η απίστευτη «αντιμνημονιακή» απάτη.
Εξηγήσαμε πως ό, τι καλό συμβαίνει τώρα στον τόπο είναι προϊόν της πίεσης του μνημονίου και ό, τι κακό μας συμβαίνει είναι προϊόν της άρνησής μας να υπηρετήσουμε τις επιταγές του.
Γιατί, λοιπόν, απέτυχε το μνημόνιο;




Χωρίς κανείς να είναι οικονομολόγος και να έχει εμβριθώς εγκύψει στην ουσία της φιλολογίας περί των «πολλαπλασιαστών» (θυμάστε, κυριαρχούσαν πρόσφατα στο καθ’ ημάς εθνικό καφενείο), μπορεί να καταλάβει.
Ποιο είναι το ζητούμενο τελικά;
Προφανώς, το πώς να μειώσεις την απώλεια πλούτου λόγω των περικοπών που φέρνει η λιτότητα, όταν εφαρμόζεται ένα μνημόνιο εκλογίκευσης μιας υπό χρεωκοπία οικονομίας.
Δηλαδή, πώς ο λόγος της μείωσης του ΑΕΠ προς την μείωση των ελλειμμάτων να πλησιάζει τη μονάδα.
Με άλλα λόγια, πώς να μην πάει χαμένη καμιά θυσία, από όλες αυτές που μας ρούφηξαν την ικμάδα τέσσερα χρόνια τώρα….


Το τέρας μέσα της…



Ή αλλιώς: Συμμόρφωση στα φαστφουντάδικα!

Όταν έγραψα το κείμενο για το πείραμα συμμόρφωσης του Μίλγκραμ, (δες “Το τέρας μέσα μας – Το πείραμα του Μίλγκραμ”) πολλοί ήταν εκείνοι που έφεραν αντιρρήσεις.



Κάποιοι υποστήριξαν ότι αυτού η είδους η συμπεριφορά δεν θα μπορούσε να παρατηρηθεί εκτός εργαστηρίου, στην “αληθινή” ζωή.
Άλλοι ήταν βέβαιοι ότι τα αποτελέσματα του πειράματος ήταν κατασκευασμένα.
Και κάποιοι άλλοι πίστευαν ότι κάτι παρόμοιο δεν θα μπορούσε να συμβεί στην εποχή μας, 50 χρόνια μετά το πείραμα.
Ακόμα περισσότεροι ήταν εκείνοι που διαφώνησαν με τα δικά μου αυθαίρετα συμπεράσματα, σχετικά με τη συμμόρφωση έτσι όπως την αντιμετωπίζουμε καθημερινά.
Και κυρίως με τη σκέψη ότι όλοι είμαστε έτοιμοι να συμμορφωθούμε με εντολές που εξευτελίζουν, ίσως θέτουν και σε κίνδυνο, τον συνάνθρωπο.
                                                                                  

Η Μυρτώ και τα ισόβια…



Εδώ και λίγες μέρες, ο 23χρονος (σήμερα) Αχμέτ Βακάς, που το καλοκαίρι του 2012 κακοποίησε βάναυσα τη 14χρονη (τότε) Μυρτώ στην Πάρο, εκτίει την ποινή που του επέβαλε το Δικαστήριο.





Η ετυμηγορία του Μεικτού Ορκωτού για τον δράστη αυτής της φρικιαστικής κακοποίησης ήταν ισόβια κάθειρξη και επιπλέον 25 χρόνια.
Η μητέρα της Μυρτούς δήλωσε πως νιώθει δικαιωμένη από την απόφαση του Δικαστηρίου.
Πράγματι, η ποινή ήταν τέτοια που ανταποκρίθηκε στο κοινό περί δικαίου αίσθημα.
Υπάρχει όμως ένα «αλλά»…