6.6.14

Into my Arms...

Nick Cave...







Αν ο λαός ήθελε τον Αλέξη, θα του έδινε 40%...



Νομίζω ότι η ψυχολογία της χώρας συμπυκνώνεται στη μετεκλογική  διαπίστωση του Προέδρου του Eurogroup. «Δοκιμάστε να πείτε σ’ έναν ΄Ελληνα που αγωνίζεται ότι υπάρχει πρωτογενές πλεόνασμα…».



Αυτή η  δήλωση τα λέει όλα.
Μπορεί τα δύσκολα να πέρασαν για την Ελλάδα, αλλά τα καλύτερα δεν ήρθαν ακόμα!
Και αυτό καταγράφηκε στις κάλπες!


Η ακτινογραφία της ευρωκάλπης…



Τι ψήφισαν οι ψηφοφόροι των εθνικών εκλογών του Ιουνίου του 2012 στις ευρωεκλογές;
Ποια κόμματα αποδείχθηκαν μπετόν;
Ποια έχασαν σοβαρές δυνάμεις και προς ποια κατεύθυνση;
Τι ψήφισε ο κόσμος ανά ηλικίες;



Αυτά και άλλα, της ίδιας λογικής, αποτελούν τα κρισιμότερα από τα ερωτήματα των ευρωεκλογών της 25ης Μαΐου, αφού, εκτός του ότι ακτινογραφούν την ψήφο μας, μπορούν να μας διαφωτίσουν και ως προς τις πολιτικές τάσεις που διαμορφώνονται στην ελληνική κοινωνία.

Ένας στο χώμα, χιλιάδες στον αγώνα…



Πριν λίγο καιρό πέθανε ένας γνωστός μου γιατρός, μια ξεχωριστή προσωπικότητα, ιδιαίτερα αγαπητή μεταξύ των συναδέλφων του και κυρίως των ασθενών του και με σημαντικό κλινικό και ερευνητικό έργο.
Στην κηδεία του υπήρχαν πολλοί άνθρωποι, κανένας επίσημος ή δημοσιογράφος, ενώ ο Τύπος και τα κόμματα δεν ασχολήθηκαν.




Στην αρχή του χρόνου πέθανε ένας συνταξιούχος Πανεπιστημιακός που γνώριζα, εξαιρετικός και ως επιστήμονας και ως πολυσχιδής προσωπικότητα, με πλούσιο συγγραφικό έργο και μαθητές που τον αγαπούσαν ιδιαίτερα.
Και αυτός στο ξόδι του συνοδεύτηκε από τους δικούς του ανθρώπους μόνο, χωρίς δημόσια κατευόδια.


Το σωστό το στάτο το φω-ψεκασμένο



Ελάτε να σας δείξω πώς γράφουμε σωστά μεταμοντέρνα στάτα που παρωδούν ψεκασμένους, συνωμοσιολάγνους και άλλους ανορθόγραφους αποφοίτους τρίτης δημοτικού που γυρνοβολούν στο διαδίκτυο.


Έχουμε τον ακτιβισμό που μας αξίζει;



Ανέκαθεν είχα να λέω ότι η Ελλαδίτσα μας των 8-9 εκατομμυρίων (άντε 10 μαζί  με τους Γεωργιανούς παλινοστούντες  και τους λαθρομετανάστες), έχει δυο πρωτιές:
Τους καλύτερους πιλότους μαχητικών αεροσκαφών, και τους πιο έμπειρους ΜΑΤατζήδες!




Κι αυτό διότι οι πρώτοι καθημερινά ζουν αληθινές καταστάσεις (αερομαχίες) που ακόμη και ο πιο καλά εκπαιδευμένος … Γάλλος δεν θα δει ποτέ, ενώ οι δεύτεροι έχουν να αντιμετωπίσουν σε τακτά διαστήματα από οργισμένους μπαχαλάκηδες, μέχρι χαπακωμένους χούλιγκαν.
Καταστάσεις δηλαδή που σε άλλες χώρες της Δύσης είναι πολύ πιο σπάνιες, και πολύ πιο ήπιες…

Μόνοι τους…



Δεν σας το λέω για να με λυπηθείτε ούτε για να σας τρομάξω, αλλά εδώ και χρόνια έχω τη συνήθεια να διαβάζω κάθε μέρα τον «Ριζοσπάστη».
Αρχικά, ξεκίνησα να τον διαβάζω για λόγους επαγγελματικούς: «Ας δούμε τι λένε κι αυτοί».



Με τον καιρό, όμως, ιδίως καθώς σιγά σιγά έμαθα να μεταφράζω στα ελληνικά το ιδιότυπο γλωσσικό ιδίωμα στο οποίο γράφεται η εφημερίδα, άρχισα να το διασκεδάζω…

Η Ελλάδα της … Φώφης!



Η κυρία Φώφη δεν συμβιβάζεται με το 8% της ΕΛΙΑΣ, σηκώνει τον πήχη του παρόντος με τα «μεγαλεία» του παρελθόντος.



Η κ. Γεννηματά εξελέγη βουλευτής και κατ΄ επανάληψη διορίστηκε υπουργός, δηλαδή κυβέρνησε αυτό τον τόπο, με μοναδικό προσόν πως έτυχε να είναι κόρη επιφανούς πολιτικού της μεταπολίτευσης…