8.2.15

Ντούκου, πάσο ή ρέστα ;



Δεν προεξοφλώ, ούτε θέλω να προκαταλάβω καμία έκβαση.
Περιμένω να ακούσω τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης σήμερα για να διαμορφώσω συνολικότερη άποψη για την υποδοχή του κοντινού αύριο.
Συμφωνώ, κατά αρχήν ότι ο πρωθυπουργός είναι ειλικρινής , πέρα από στερεότυπα επιχειρήματα και μανούβρες διγλωσσίας.



Αναμένω, λοιπόν, ότι όσα θα πει απόψε από το βήμα της Βουλής θα τα επαναλάβει με τον ίδιο ακριβώς τρόπο και ο υπουργό Οικονομικών στη συνεδρίαση της προσεχούς Τετάρτης στο Γιούρογκρουπ.



Από τη άλλη , όμως, δεν μπορώ να παραβλέψω πώς διαμορφώνεται το κλίμα στην Ε.Ε. Η έντεχνη διαρροή του νον πέιπερ στο Τύπο που περιγράφει τις γερμανικές αξιώσεις έναντι της Ελλάδος ξεκαθάριζε : θα κάνετε όλα όσα έκανε ως πρωθυπουργός ο Σαμαράς, και όλα όσα υποσχέθηκε η προηγούμενη κυβέρνηση με το μέιλ Χαρδούβελη. Παράλληλα η, συντονισμένη με τις πιέσεις του Βερολίνου προς την Αθήνα, ΕΚΤ δεν θα παρέχει ρευστότητα στις ελληνικές τράπεζες με εγγύηση ελληνικά ομόλογα από μεθαύριο κιόλας .
Καπάκι ήρθε και το απειλητικό τελεσίγραφο Ντάισελμπλουμ, που συνοπτικά λέει ότι η Ελλάδα πρέπει να ζητήσει παράταση του Μνημονίου «το πολύ» ως την επόμενη εβδομάδα για να έχει χρηματοδότηση.
Δεν θα μπορούσε να είναι πιο σαφές το εκβιαστικό δίλημμα που τίθεται στην ελληνική κυβέρνηση.
Οι εταίροι απαιτούν είτε άμεση συμφωνία, ώστε να λυθεί το πρόβλημα ρευστότητας των τραπεζών και του Δημοσίου, είτε εξώθηση σε "μονομερείς" ενέργειες για την κάλυψη των αναγκών σε ρευστότητα ή, ακόμα, και στάση πληρωμών.
Με δυο λόγια στη σκληρή παρτίδα πόκερ που ξεκίνησε μεταξύ Ελλάδας και πιστωτών πριν δυο εβδομάδες , βγήκαν στο τραπέζι και τα πιστόλια . Οπλισμένα και στοχευμένα για να καταδείξουν τους κανόνες παιχνιδιού στα του πλαίσια της ευρωζώνης.
Το ερώτημα πλέον εντοπίζεται στην αντίδραση της ελληνικής πλευράς.
Περνάει στο ντούκου το απειλητικό χτύπημα για να υπολογίσει προσωρινά αν δεσμεύεται από τους όρους του παιχνιδιού και παραμένει στο τραπέζι μέχρι το επόμενο κόλπο;
Πάει πάσο υποχωρώντας άτακτα και συμβιβασμένη, επιχειρεί μπλοφάροντας μια κόντρα ρελάνς ποντάροντας ρέστα , ή τινάζει τράπουλες , τσόχες, μάρκες και τραπέζι στο αέρα , και όπου βγει;
Η προσφιλής στον Γιάνη Βαρουφάκη, «Θεωρία των Παιγνίων», αποφαίνεται ότι συνήθως κερδίζει εκείνος που έχει και τα λιγότερα να χάσει.
Το πρόβλημα, εν προκειμένω, είναι ποιος είναι αυτός .
Δεν είναι θέμα θυμικού αλλά ρεαλισμού, για να εκτιμήσει η κυβέρνηση αν ο συμβιβασμός ερμηνεύεται ως μειοδοσία και η αναδίπλωση ως ένδειξη αδυναμίας. Ή αν μια πιθανή υπαναχώρηση θεωρείται γι΄αυτήν δουλοπρεπής ταπείνωση και όχι ανακουφιστική διέξοδος.
Υποθέτω , όμως, ότι υπό τις κλιμακούμενες πιέσεις και τα ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα δεν της περισσεύει χρόνος για να αποφασίσει αργότερα.
Η διελκυστίνδα δεν πρόκειται να πάει μακριά, ενόσω η κλεψύδρα αδειάζει.
Ήδη, πάντως , δια στόματος πρωθυπουργού έγινε λόγος για έναν έντιμο συμβιβασμό, μια λύση βιώσιμη με αμοιβαία οφέλη. Φοβάμαι, ωστόσο, ότι και αυτή η εκδοχή δεν περιγράφεται με σαφήνεια.
Όπως ακριβώς και το μάζεμα των ριζοσπαστικών εξαγγελιών μερικών υπουργών καθώς και το «στρογγύλεμα» των δεσμευτικών «οραμάτων» της ΔΕΘ δεν δικαιολογείται επαρκώς, αν υπάρχει πρόθεση μετωπικής σύγκρουσης. Παράλληλα, δεν αναπτύσσεται διεξοδικά και κάποιο εναλλακτικό μονοπάτι απέναντι στο μονόδρομο των εκβιαστικών απειλών του λεγόμενου ευρω-ιερατείου.
Είναι φανερό ότι η παρτίδα βρίσκεται στη κόψη του ξυραφιού και η πατρίδα σε κρίσιμο μεταίχμιο .
Για την ώρα, προηγούνται οι προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης για τις οποίες προσδοκώ να μην είναι γενικόλογες. Ωστόσο, αν ο νεοεκλεγμένος πρωθυπουργός επιμένει αγέρωχα να μην βάλει την υπογραφή του κάτω από καινούργιο μνημονιακό πρόγραμμα, καλό θα ήταν με σύνεση να διακηρύξει ότι δεν θα υπογράψει επισήμως και οποιοδήποτε κρατική πτώχευση.
Έτσι κι αλλιώς, σε αυτό το παιχνίδι δεν μπήκε «σαν βουάρ» ούτε σώνει και καλά πρέπει να βγει «ταπί».

Βασίλης Πηλός

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου