Στο (προ)χθεσινό σημείωμά μου έκανα δύο λάθη. Το
πρώτο αφορά τους φιλολόγους και ιστορικούς του μέλλοντος οι οποίοι, ελπίζω, θα
καταγράψουν για χάρη της αιωνιότητας τις δηλώσεις υπουργών, στελεχών και λοιπών
παρατρεχάμενων της αριστερής μας κυβέρνησης.
Επειδή ο τίτλος «Κοιλάδα με τα μαργαριτάρια»
είναι κατοχυρωμένος, υπάρχει το εναλλακτικόν «Στο πέλαγος με τις πατάτες».
Εγραψα λοιπόν πως ο υπουργός κ. Μουζάλας, συνεχίζοντας τη ρητορική παράδοση της
προκατόχου του, συνέκρινε την Ειδομένη με τον σιδηροδρομικό σταθμό του Μονάχου,
που ήταν το σημείο συνάντησης των μεταναστών Ελλήνων όταν έφταναν στη Γερμανία.
Λάθος. Mea culpa. Στην πραγματικότητα, η δημώδης μούσα της ελληνικής αριστεράς,
που εξεφράσθη διά στόματος Μουζάλα, ανεφέρθη στη σχέση της πλατείας Βικτωρίας
με τον σταθμό…
Περνώντας από την ποίηση στην πρόζα, σχολίασε με
τη χαρακτηριστική άνεση του ανθρωπιστικού του κύρους: «Δεν μπορούμε να τους
απαγορεύσουμε να πηγαίνουν στην πλατεία, γιατί κάθε άνθρωπος που κυκλοφορεί
ελεύθερα μπορεί να πηγαίνει. Εκεί αποφασίζουν για τα ταξίδια τους». Αγαπησιάρης
ο κ. υπουργός. Αναρωτιέμαι αν κάθε άνθρωπος που κυκλοφορεί ελεύθερα μπορεί να
περνάει τα σύνορα, ακόμη και στον χώρο της Σένγκεν, χωρίς κάποιου είδους
ταξιδιωτικό έγγραφο.
Αναρωτιέμαι επίσης αν ο Ελληνας πολίτης μπορεί
να γλιτώσει από την προσαγωγή στο αστυνομικό τμήμα εάν ελεγχθεί και δεν μπορεί
να αποδείξει την ταυτότητά του. Θα μου πείτε εδώ δεν μιλάμε για πολίτες. Μιλάμε
για ανθρώπους. Τι σόι αριστεροί θα ήμασταν.
Προ ημερών, έπεσε στα χέρια μου χάρτης που
δείχνει τη διαδρομή με τον ηλεκτρικό από τον Πειραιά στην πλατεία Βικτωρίας,
όπου εκεί υπάρχει το όνομα ενός γραφείου ταξιδίων. Τον δίνουν σε όσους
αποβιβάζονται από τα νησιά στο λιμάνι, όπου όπως έμαθα εκεί δεν γίνεται κανένας
απολύτως έλεγχος. Δεν ξέρω αν τον έχουν τυπώσει οι διακινητές ή αν τον διανέμει
το υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής για εξυπηρέτηση της πελατείας του. Καλόν
θα ήτο να τυπώσει κι ένα χάρτη για τους περιοίκους, που να τους δείχνει ποια
διαδρομή δικαιούνται να ακολουθήσουν ελεύθερα στην πλατεία Βικτωρίας.
Το δεύτερο λάθος που έκανα χθες αφορά τη
διαπίστωσή μου περί απουσίας κυβερνητικής πολιτικής. Mea culpa δις. Και
προγραμματισμός και σχέδιο υπάρχουν. Τους φορτώνεις στα πλοία, τους ξεφορτώνεις
στον Πειραιά, τους προωθείς στην πλατεία Βικτωρίας, από εκεί στην Ειδομένη,
όπου, όταν αποφασίσεις ότι πρέπει να ανοίξει η σιδηροδρομική γραμμή, τους
φορτώνεις σε λεωφορεία με προορισμό την πλατεία Βικτωρίας.
Και για να τελειώνω με την ιδεολογική μιλίτσια
της Αριστεράς που σε κατηγορεί για «ξενοφοβία» όταν τολμήσεις να διαπιστώσεις
ότι οι μετακινήσεις των πληθυσμών δίνουν τη χαριστική βολή στην πολυπολιτισμική
κοινωνία, θα επαναλάβω το πολύ απλό. Οι ανεξέλεγκτες ροές ανοίγουν ένα
καινούργιο κεφάλαιο στην ευρωπαϊκή ιστορία. Και αντί να διαρρηγνύουν τα ιμάτιά
τους για την άνοδο του Εθνικού Μετώπου στη Γαλλία, ας βάλουν κάτω τα στιβαρά
τους κεφάλια για να καταλάβουν τι συμβαίνει.
Θα μου πείτε το μυαλό τους είναι κουρασμένο απ’
την πολλή πρόοδο. Τόσο κουρασμένο, που ως κι ένας Βερναρδάκης ψήφισε κατά της
άρσης ασυλίας του Μιχαλολιάκου.
Τάκης Θεοδωρόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου