10.3.15

Are Friends Electric?

Gary Numan



Η Αμυγδαλέζα και η ευαίσθητη παρέα της Κουμουνδούρου.



Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι συνθήκες κράτησης των παρανόμων μεταναστών στην Αμυγδαλέζα είναι κακές.
Το κέντρο, σύμφωνα με όσα έχουν καταθέσει στην επιτροπή της Διεθνούς Αμνηστίας κρατούμενοι αλλά και αστυνομικοί, έχει προβλήματα υγιεινής και καθαριότητας. Αντίθετα, η ποιότητα των γευμάτων δεν έχει αμφισβητηθεί ούτε από τους μετανάστες, ούτε από τις διεθνείς οργανώσεις.




Δεν έχουν καταγγελθεί κακομεταχειρίσεις εγκλείστων και η εικόνα τους όταν φωνάζουν στον φράχτη τη στιγμή που περνάει ο Γιάννης Πανούσης δεν δίνει την αίσθηση στρατοπέδου όπου επικρατεί σιδηρά πειθαρχία.
Συμπερασματικά, μιλάμε για ένα κέντρο περίπου στις δυνατότητες της Ελλάδας, με ατέλειες σε σημεία, όπως ο κλιματισμός, αλλά σε καμία περίπτωση κολαστήριο...


Εθισμός στο ψέμα…



Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι και μετά την ελληνική συμφωνία με τους πιστωτές παραμένει ισχυρή η κοινωνική στήριξη της κυβέρνησης.
Οι περισσότεροι, δηλαδή, αποδέχονται αδίστακτα την εγκατάλειψη των προεκλογικών υποσχέσεων του ΣΥΡΙΖΑ, τα παιχνίδια με τις λέξεις (η τρόικα που έγινε "θεσμοί", το μνημόνιο που έγινε "πρόγραμμα" κοκ), ενώ δεν ενοχλούνται από τους κυβερνητικούς θεατρινισμούς και τη μετατροπή της διαπραγμάτευσης σε λαϊκό υπερθέαμα.




Δεν τους πειράζει το γεγονός ότι από τη διαβεβαίωση Βαρουφάκη "δεν θέλουμε χρήμα αλλά χρόνο" φτάσαμε μπροστά στον κίνδυνο πιστωτικού γεγονότος μέσα στον Μάρτιο ούτε ότι αντί για αποτελέσματα από τον διακηρυγμένο πόλεμο εναντίον της ολιγαρχίας περιμένουμε την αύξηση του ανταποδοτικού τέλους για την ΕΡΤ…



Η αντιμετώπιση της «ανθρωπιστικής κρίσης» και άλλα παραμύθια...



Το νέο επεισόδιο της δημοφιλούς σειράς «Λέμε και καμιά σαχλαμάρα να περνάει η ώρα», παραγωγής Μαξίμου, έχει ως θέμα τα μέτρα της κυβέρνησης για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης.
Πρόκειται, δηλαδή, εκτάκτως για συμπαραγωγή Μαξίμου-ΥπΟικ-ΥπΕργ.
Σύντομη περίληψη των προηγουμένων.



Μάρτιος 2012: Στην έκθεσή του για την αίτηση της ελληνικής κυβέρνησης για επέκταση του Μνημονίου, το ΔΝΤ μιλά για την ανάγκη θεσμοθέτησης ενιαίου προγράμματος ελάχιστου εισοδήματος «το οποίο θα λειτουργεί με εισοδηματικά κριτήρια και θα απευθύνεται στο χαμηλότερο 20% της κατανομής εισοδήματος (χρησιμοποιώντας αντικειμενικά κριτήρια για τον έλεγχο της φοροδιαφυγής και της απόκρυψης εισοδήματος)»...


Το πραγματικό πρόβλημα της Ελλάδας…



Όταν κοιτάς έξω από ένα παράθυρο, είναι εύκολο να ξεγελαστείς από την αντανάκλασή σου, και να δεις τον εαυτό σου αντί για τον έξω κόσμο.
Αυτό φαίνεται να συμβαίνει όταν οι Αμερικανοί σχολιαστές, που είναι επηρεασμένοι από την δημοσιονομική κατάσταση της δικής τους χώρας, κοιτάζουν την Ελλάδα.




Για παράδειγμα ο Joseph Stiglitz θεωρεί την λιτότητα στην Ελλάδα ως ζήτημα ιδεολογικής επιλογής ή κακών οικονομικών, όπως συμβαίνει στις ΗΠΑ. Σύμφωνα με αυτή τη θεώρηση, όσοι υποστηρίζουν τη λιτότητα είναι εμμονικοί, ενώ υπάρχουν πιο ήπιες και πιο φιλικές εναλλακτικές λύσεις.
Γιατί λοιπόν να ψηφίζεις υπέρ της λιτότητας, όταν υπάρχουν κόμματα όπως ο ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα και οι ΠΟΝΤΕΜΟΣ στην Ισπανία που προσφέρουν μια πιο ανώδυνη πορεία;


Γερμανικό μοντέλο για τα οσονούπω ιδιωτικά περιφερειακά αεροδρόμια…



Στην επαναδιαπραγμάτευση της σύμβασης παραχώρησης των 14 περιφερειακών αερολιμένων με την ανάδοχο κοινοπραξία Fraport - Slentel προσανατολίζεται η κυβέρνηση, έπειτα από την διαφαινόμενη δέσμευσή της προς τους δανειστές να μην ανασταλούν οι ιδιωτικοποιήσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη.




Η συγκυρία θυμίζει την προ 20ετίας περίοδο, όταν η κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου είχε προχωρήσει στην επαναδιαπραγμάτευση της σύμβασης παραχώρησης του «Ελ. Βενιζέλος», ανατρέποντας το σχέδιο της κυβέρνησης του κ. Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, κίνηση που ναι μεν μείωσε δραστικά την περίοδο παραχώρησης, αλλά οδήγησε παράλληλα και σε αύξηση των χρεώσεων του αεροδρομίου…

Το σενάριο είναι τραγικά απλό...



Η προηγούμενη κυβέρνηση είχε ένα αριθμό ικανών ανθρώπων που εργάζονταν με μια συγκεκριμένη πολιτική αντίληψη (μπορεί να συμφωνείς ή να διαφωνείς αλλά δεν έχει σημασία).
Είχε και ένα αριθμό (ίσως μεγαλύτερο) γραφικών που ήξεραν πολύ καλά τι είναι το Ελληνικό κράτος και πως το χρησιμοποιείς για την πάρτη σου αλλά αγνοούσαν τι είναι Ευρωπαϊκό κράτος και πως λειτουργεί επ ωφελεία του πολίτη.



Ο Σαμαράς πίστευε πως η πρώτη ομάδα θα τον βοηθούσε να βγει η Ελλάδα από την κρίση ενώ η δεύτερη θα τον βοηθούσε να παραμείνει στην εξουσία.
Το σχέδιό του ήταν βασικά απλό.
Διαπραγματεύομαι όσο με παίρνει και μετά υπογράφω ότι μου πουν, ελπίζοντας να έχουν δίκιο…