13.3.15

Back on the chain gang...

The Pretenders



Κυβερνητικά … μπιλοζίρια*



Πέρασαν δυο σχεδόν μήνες από τότε που «η χώρα απελευθερώθηκε» από τα δεσμά των ανάλγητων σαμαροβενιζέλων, κατά τους πούρους αριστερούς του Σύριζα και των κορόιδων που τους πίστεψαν, και τα πάντα όχι μόνο έχουν παγώσει, αλλά πάνε μερικές δεκαετίες πίσω. Σε όλα τα επίπεδα…




Αντί δηλαδή να χορεύουμε στους ανθισμένους αγρούς, όπως μας είχε υποσχεθεί ο Σκουρλέτης, τρέχουμε και δεν φτάνουμε.
Στο εξωτερικό όλοι μας μισούν ή μας λοιδορούν, ακόμη και οι αδελφοί Κύπριοι, και στο εσωτερικό δεν κυκλοφορεί φράγκο, με την αγορά να ζει καταστάσεις «μπιλοζίρια»*, που θα΄λεγε κι ο αγγλομαθής πρωθυπουργός μας...

Αριστερίστικες εμμονές και νεοεθνικιστικές ιδεοληψίες…



Προ ημερών, καθ’ οδόν προς μια παρουσίαση βιβλίου, συνάντησα ένα γνωστό πανεπιστημιακό, άνθρωπο γενικά προοδευτικό και χαμηλών τόνων.
Όπως ήταν επόμενο, σύντομα η κουβέντα ήρθε στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ (και όχι ΣΥΡΙΖΑ, όπως όχι αθώα επιμένουν κάποιοι να γράφουν). «Όσο καλή θέληση και αν έχει κανείς δεν μπορεί να μην ανησυχεί με όσα λέγονται και γίνονται» μου είπε.



Ομολογώ ότι δεν είχα κάτι να αντιτείνω στον τρόπο με τον οποίο έθεσε το ζήτημα. Λίγο αργότερα, στην παρουσίαση, συνάντησα έναν άλλο παλαιό γνωστό, έμπειρο περί τα πολιτικά. «Νιώθω σαν να έχουμε αναθέσει σε μια ομάδα πρωτοετών φοιτητών της Ιατρικής να κάνει μεταμόσχευση μυελού οστών» μου είπε.
Σωστό κι αυτό, σκέφτηκα. Θα μπορούσα να αναφέρω και άλλα αντίστοιχα περιστατικά, αλλά μάλλον πλεονάζουν….


Μια σεμνή τελετή…



Αρχή φόρμας
Τέλος φόρμας
Βλέπω και ξαναβλέπω το φιλμάκι με την είσοδο της Ζωής Κωνσταντοπούλου στο Πεντάγωνο.
Ταρατατζούμ αποδίδει τιμές το άγημα, το εμβατήριο παιανίζει, ο οικοδεσπότης τη συνοδεύει πασιχαρής για το εξτραδάκι που της ετοίμασε, το παλτό της ανεμίζει, αυτή ευθυτενώς με τη 15άποντη γόβα της διασχίζει το κόκκινο χαλί, έχει ένα σοβαρό βλέμμα σεβασμού στις «θεσμικές διαδικασίες», από πίσω της ακολουθεί κατά βήμα ο υπασπιστής με τα σπαθιά, σε μιαν άδεια αυλή, με τους κάμεραμεν να τσακίζονται να καταγράψουν τη σκηνή - κι όλα αυτά ως πρόλογος σε μια συνήθη και τετριμμένη «συνάντηση ενημέρωσης»…



Άσχετο, αλλά παρακολουθώντας τις δημόσιες εμφανίσεις του κ. Καμμένου, να «πιλοτάρει» Σινούκ, να φορά άλλοτε στολή παραλλαγής και άλλοτε κάσκα, τολμώ να πω ότι ξεπερνά μακράν τον Δημ. Αβραμόπουλο - ο οποίος πλέον φαντάζει ως ένας λιτός γκρίζος γραφειοκράτης...

Οι οπλαρχηγοί της νεοελληνικής παραφροσύνης!



Ήθελα να ήξερα ποιος «φωτεινός» εγκέφαλος της κυβέρνησης σκέφτηκε ότι αν δημεύσουμε το ινστιτούτο Γκαίτε, για ν’ αποζημιωθούν τα θύματα της σφαγής του Διστόμου, θα στριμώξουμε  το Βερολίνο και θα τύχουμε καλύτερης αντιμετώπισης, τόσο στις διαπραγματεύσεις για το μνημόνιο, όσο στο υπέρογκο χρέος μας;




Ποιος σπρώχνει τη χώρα σ’ επικίνδυνα παιγνίδια, με προφανή εκδικητική διάθεση, λες κι είναι ένα κακομαθημένο παιδί, που επειδή δεν του δίνουν τη σοκολάτα του, καταστρέφει ότι βρει στο διάβα του;
Ποιος παίζει πόκερ στις πλάτες ενός ταλαιπωρημένου λαού, επιχειρώντας να συνδέσει τις ωδίνες του με τον φασισμό της συναισθηματικής φόρτισης;
Πώς λέγεται όλο αυτό το σκηνικό που παρακολουθούμε;
Η απάντηση είναι απλή…

Και οι Γερμανοί τουρίστες;



Μπορεί να αυξήθηκε πολύ το αίσθημα της υπερηφάνειας σε μερικούς, όταν άκουσαν ότι επίκειται δήμευση του κτιρίου του γερμανικού Ινστιτούτου Γκαίτε στην Αθήνα, ως αποζημίωση για το Δίστομο, πράγμα που είχε επίσης απειλήσει να πράξει στο παρελθόν (το 2000) η τότε κυβέρνηση, μπορεί οι αναφορές του υπουργού Άμυνας κ. Καμμένου, προφανώς σε συνεργασία με τον υπουργό Εξωτερικών κ. Κοτζιά, περί... αποστολής Τζιχαντιστών στο Βερολίνο να θεωρείται νόμιμη άμυνα στα εθνικά μας θέματα, αλλά υπάρχουν επιπτώσεις.




Μπλέξαμε τόσο με τη θεωρία παιγνίων, που μάλλον παίζουμε την τουριστική περίοδο! Από την πρόσφατη διεθνή τουριστική έκθεση στο Βερολίνο, την ITB, εστάλησαν ήδη μουδιασμένα σήματα σχετικά με την Ελλάδα.

Μετέωρα βήματα σε τεντωμένο σκοινί…



Προ μηνών η στήλη είχε ταχθεί ανοικτά κατά της διενέργειας πρόωρων εκλογών, κι εν συνεχεία είχε επισημάνει (ιδίως μετά την είδηση περί δίμηνης παράτασης του μνημονίου) τους κινδύνους όχι μόνο για τη χώρα αλλά και για τον ίδιο το ΣΥΡΙΖΑ από πρόωρη ανάληψη της εξουσίας. Κι όταν προέκυψε το εκλογικό αποτέλεσμα περιέγραψε τις επικίνδυνες ακροβασίες που θα υποχρεωθεί να κάνει ο νέος πρωθυπουργός.




Τα γεγονότα δυστυχώς αποτελούν πλήρη επιβεβαίωση των ανωτέρω.
Η ελληνική οικονομία έχει ήδη δεχθεί ισχυρά πλήγματα από την αβεβαιότητα που επιδρά ψυχολογικά στην αγορά, αλλά και από την πλήρη εξάλειψη της ρευστότητας.
Ακόμη και ο στόχος για πλεόνασμα 1,5% το τρέχον έτος φαντάζει σήμερα άπιαστος, κι η Έλενα Παναρίτη, εκ των συμβούλων του κ. Βαρουφάκη, κάνει δημοσίως πρόβλεψη για ποσοστό της τάξεως του 0,6%, η οποία ενδέχεται να αποδειχτεί… αισιόδοξη, εάν δεν πάρουν άλλη τροπή οι εξελίξεις...