Όταν το κράτος εσκεμμένα λειτουργεί υστερόβουλα
εις βάρος των πολιτών, πώς είναι δυνατόν να απαιτεί από τους πολίτες φορολογική
συνείδηση; Δεν είναι μία ή δύο οι περιπτώσεις, είναι πάμπολλες. Και αρκετές
αυτές "μουλωχτές", τις οποίες ανακαλύπτει κανείς όταν θελήσει να
είναι... νομοταγής. Έχοντας απέναντί του ένα ανέντιμο κράτος.
Είναι εντυπωσιακή η περίπτωση που μου διηγήθηκε
ένας αναγνώστης, καλός φίλος του Capital.gr, την περίοδο των εορτών, μη
μπορώντας να πιστέψει αυτό που του συνέβαινε. Δεν είναι μία περίπτωση κάποιας
βαρύγδουπης μπίζνας ή μιας μεγάλης επένδυσης που ταλαιπωρείται. Είναι μια
ιστορία καθημερινής τρέλας που δείχνει την σκόπιμη παγίδα που με υστεροβουλία
και εντελώς απαράδεκτα έχει στήσει το ελληνικό δημόσιο σε πολίτες...
Ο άνθρωπος που μου την διηγήθηκε θέλησε για κακή
του τύχη να μεταβιβάσει ένα περιουσιακό του στοιχείο στo παιδί του.
Πρόκειται για μια οικία που χτίστηκε πριν το 1960 και την οποία θέλησε να κάνει
γονική παροχή προ ολίγων μηνών. Μου ανέφερε λοιπόν ότι πριν από 25 -30 χρόνια
στο πλαίσιο μιας μικρής ανακαίνισης έκανε πράγματι μια μικροεπέκταση ολίγων
τετραγωνικών στην κουζίνα. Όταν πριν λίγα χρόνια (το 2011) βγήκε ο νόμος για τη
δυνατότητα νομιμοποίησης οικοδομικών αυθαιρεσιών έκανε χρήση της
νομοθεσίας. Επειδή όμως δεν μπορούσε να αποδειχτεί ούτε με αεροφωτογραφία
ότι η αυθαιρεσία τελέσθηκε την δεκαετία του ´80, ο νόμος τον ανάγκασε να την
δηλώσει στην τελευταία περίοδο, προς το 2011. Υποχρεωτικά. Και με την σύμφωνη
γνώμη του μηχανικού που δεν θα μπορούσε βέβαια να φανταστεί τι θα ακολουθούσε,
πέραν του αυξημένου προστίμου.
Μέχρι εδώ, όλα καλά. Ο πολίτης πράγματι έκανε
μία μικροαυθαιρεσία, το κράτος του έδωσε τη δυνατότητα έναντι προστίμου να τη
νομιμοποιήσει, πλήρωσε έστω και... βαπορίσιο πρόστιμο γιατί υποχρεώθηκε να
δηλώσει ως χρόνο τέλεσης της παρέμβασης στην οικία το 2011 και όχι την δεκαετία
του ´80 και θεώρησε ότι όλα τακτοποιήθηκαν. Αμ δε... Γιατί θέλησε το 2015 να
κάνει τη γονική παροχή. Ας πρόσεχε...
Γιατί δεν υπολόγισε ότι σε αυτή τη φοβερή χώρα,
το κράτος ψάχνει συνεχώς τρόπους να κλέψει τους πολίτες. Πού να φανταστεί
λοιπόν, ότι σε διευκρινιστική εγκύκλιο για τον ΕΝΦΙΑ το φθινόπωρο του 2014, θα
οριζόταν ως έτος για τον υπολογισμό της αντικειμενικής αξίας του ακινήτου, η
χρονιά της τελευταίας νομιμοποίησης οποιασδήποτε αυθαιρεσίας... Καταλάβατε; Το
σπίτι της δεκαετίας του ´50, έφτασε να υπολογίζεται το 2015 λόγω της παρέμβασης
που είχε γίνει προ 30ετίας ως οίκημα του 2011 σε αντικειμενική αξία. Γιατί αυτό
ακριβώς ήταν το μεγάλο κόλπο του κράτους. Η κλοπή με τις αντικειμενικές.
Και αυτό δεν το επισήμανε λογιστής, αλλά ο
συμβολαιογράφος. Που είχε έννομο συμφέρον μια και φέρουν διά νόμου ευθύνη σε αντίστοιχες
περιπτώσεις.
Αν λοιπόν έχεις κάνει οποιαδήποτε
νομιμοποίηση, την πάτησες με την αντικειμενική στον ΕΝΦΙΑ. Όπως ο άνθρωπος της
ιστορίας μας που είδε τα κόστη του να αυξάνονται αντίστοιχα με την εκτόξευση
της αντικειμενικής αξίας της οικίας κατά σχεδόν 100.000 ευρώ! Και βέβαια
πλήρωσε από πάνω και πρόστιμο για την διαφορά που δεν είχε καταβάλει στον
περσινό ΕΝΦΙΑ...
Εσείς το ξέρατε αυτό; Αν όχι, προσέξτε, γιατί αν
έχετε κάνει νομιμοποίηση εμπίπτετε στην περίπτωση αυτή. Και από ό,τι φαίνεται
πολλοί λογιστές δεν έχουν δώσει σημασία. Και το ανακαλύπτεις όταν χρειαστεί να
κάνεις μεταβίβαση. Και τότε πληρώνεις αναδρομικά.
Πόσους αφορά αυτό; Όλους μας! Είναι πολλοί
εκείνοι που δεν το έχουν συνεκτιμήσει και θα το βρουν κάποτε μπροστά τους. Και
βεβαίως το θέμα δεν είναι αν κάποιος έχει καλό ή κακό λογιστή. Το θέμα είναι
ότι το κράτος στήνει παγίδες στους πολίτες. Και αυτό γίνεται
"οριζόντια". Ανεξάρτητα από το ποιος κυβερνά.
Η παγίδα στήθηκε επί
Παπακωνσταντίνου, εξελίχθηκε επί Χαρδούβελη και βέβαια αξιοποιείται
σήμερα... Και προφανώς δεν είναι μόνο αυτή η περίπτωση κρατικής ασχήμιας. Είναι
πάρα πολλές. Όμως είναι εξόχως ενδεικτική.
Δημήτρης Παπακωνσταντίνου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου