10.5.18

Μη μου ξαναφύγεις πια...

Σωτηρία Μπέλλου





Αριστερή ανατριχίλα…


Αξιολογώντας και το παραμικρό γεγονός από τα πεπραγμένα της αριστερής διακυβέρνησης, μόνο ανατριχίλα μπορείς να αισθανθείς. Και μόνο να θυμηθεί κανείς ότι απεδείχθησαν ανίκανοι να εκδώσουν ακόμη και ένα ηλεκτρονικό εισιτήριο σε πιάνει σύγκρυο αν σκεφτείς ότι οι ίδιοι άνθρωποι σκέπτονταν κάποτε να εκδώσουν …εθνικό νόμισμα!!!




Θα πίστευε κανείς ότι στα τρία χρόνια που κυβερνούν οι αριστεροί θα είχαν αποκτήσει μία στοιχειώδη εμπειρία διακυβέρνησης. Συνεχώς όμως διαψεύδουν και κάθε καλοπροαίρετο που θα ήθελε να δει με επιείκεια τις ασυναρτησίες τους.
Αφού κινδυνέψαμε να πέσουμε στα βράχια με τους ερασιτεχνισμούς τους στις διαπραγματεύσεις, το 2015, εφήρμοσαν μία οικονομική πολιτική στο εσωτερικό που κατεδίκασε την ελληνική κοινωνία και την οποία αρνούνται οι δανειστές ότι την υπαγόρευσαν. Δηλαδή ότι ήταν καθαρά συριζαϊκής κοπής…


Που είσαι νιότη που ’λεγες…


Το είδαμε και αυτό. Να επισκέπτεται επιτέλους τη χώρα μας ο (αιώνιος) διάδοχος του βρετανικού θρόνου επί «ριζοσπαστικής» και καλά αριστεράς κυβέρνησης παρακαλώ!
Χωρίς να ανοίγει μύτη. Χωρίς ΠΑΜΕ, χωρίς Ρουβίκωνες, χωρίς μολότοφ! 




Χωρίς ούτε καν μια Ζωζώ να σκαρφαλώνει σε κάγκελα… έτσι για το γαμώτο.
Με σύσσωμο το τσίρκο που μας κυβερνά να διαγκωνίζεται για το ποιος θα υποκλιθεί πρώτος στον πρίγκιπα (που πιο πολύ σε βάτραχο φέρνει), και ποιος θα πρωτοφιλήσει το χέρι της Καμήλας...